Του Λιβέριου Πετρίδη
Ζοφερό φαίνεται το μέλλον για τη νέα χρονιά 2024. Η εγκληματικότητα στο κόκκινο, ληστείες, δολοφονίες, αδελφός τον αδελφό για μια μπλούζα, γιος μαχαιρώνει τον πατέρα, χούλιγκανς δολοφονούν με ευθεία βολή φωτοβολίδας αστυνομικό, τελειωμό δεν έχει η λίστα των εγκληματικών ενεργειών.
Πριν μερικούς μήνες, κάποιοι αποπειράθηκαν να ανοίξουν με λοστάρι την αποθήκη του γείτονα μου Μάκη Λυκούδη, αλλά τους άκουσε, άναψε τα φώτα και έφυγαν. Προχθές, κάτι που δεν είχα ξανακούσει εδώ στο νησί, την απόπειρα ληστείας με ιδιαίτερη βιαιότητα, σε βάρος ηλικιωμένου στην Αγία Ευφημία από δύο αλλοδαπούς της διπλανής πόρτας οι οποίοι δούλευαν σε οικοδομές στην περιοχή.
Ιδιαίτερη παραβατικότητα σημειώνεται από τους ανήλικους. Οργανώνονται σε συμμορίες και δίνουν ραντεβού θανάτου για να “παίξουν” ξύλο μεταξύ τους με αποτέλεσμα να πηγαίνουν πολλοί στο νοσοκομείο με τραύματα. Δεν είναι μακριά ο χρόνος που θα θρηνήσουμε και θύματα. Η βία μέσα στα σχολεία έχει αυξηθεί σε επικίνδυνα επίπεδα.
Ειδικοί υποστηρίζουν ότι έχει μειωθεί και ο μέσος όρος της ηλικίας των παιδιών που έχουν παραβατική συμπεριφορά, κάτι που προκαλεί ανησυχία, αποδίδοντας το φαινόμενο σε μεγάλο βαθμό στον νέο τρόπο ζωής, στον εγκλεισμό της πανδημίας, την κακή χρήση του διαδικτύου και την ενδοοικογενειακή βία την οποία βιώνουν τα παιδιά.
Πιστεύω πως πολλά δεινά ξεκινούν από το κύταρο της κοινωνίας που είναι η οικογένεια. Την σκυτάλη της διαπαιδαγώγησης από την οικογένεια παίρνει η παιδεία. Ο δάσκαλος και η δασκάλα, ο καθηγητής και η καθηγήτρια που θα εμπνεύσουν τον σεβασμό πρωτίστως προς τους ίδιους και κατ΄επέκταση προς την κοινωνία.
Πώς θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα
Διαβάζουμε στον Ο.Τ. Δηλώσεις ειδικών για το θέμα: Σχετικά με την αντιμετώπιση του ζητήματος οι εκπρόσωποι του ΔΣ του Συνδέσμου Επιμελητών Δικαστηρίων Ανηλίκων Ελλάδας υποστηρίζουν: «Αν δεν υπάρξουν ριζικές πολιτικές επιλογές στήριξης, ενίσχυσης και δημιουργίας κατάλληλων δομών και μέσων και αλλαγή κοινωνικού μοντέλου, τότε ναι, και περαιτέρω αύξηση της ανήλικης παραβατικότητας και βίας θα προκύψει. Αν αποστασιοποιηθούμε από την παραπάνω θεώρηση, κινδυνεύουμε να εγκλωβιστούμε σε έναν ανορθόλογο και αντιπαραγωγικό κατακερματισμό ευθυνών («φταίει το σχολείο, φταίει η οικογένεια» κ.λπ.) και σε μονόπλευρες παρεμβάσεις».
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ρόλος του σχολείου και της οικογένειας δεν είναι κρίσιμος.
«Σίγουρα η συνδρομή από εξειδικευμένους επαγγελματίες, οι οποίοι πρέπει να είναι οργανικά ενταγμένοι στη σχολική ζωή και κοινότητα είναι σημαντική. Η ενεργοποίηση των συλλογικοτήτων (δασκάλων, γονέων, μαθητών) μέσα και σε συνεργατικές δράσεις που αναπτύσσονται στο πλαίσιο της τοπικής κοινωνίας είναι εξίσου σημαντική. Σημασία όμως έχει και το πώς σχεδιάζονται και γίνονται τα πράγματα. Συχνά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με διαδικασίες δημιουργίας αποδιοπομπαίων τράγων, όπου παιδιά και οικογένειες αντιμετωπίζονται μέσα από στερεότυπα και δεν τους δίνεται μια πραγματική ευκαιρία ούτε η έγκαιρη, κατάλληλη και αλληλέγγυα στήριξη να λειτουργήσουν μέσα στη σχολική κοινότητα. Οι πρόθυμοι και ευαισθητοποιημένοι εκπαιδευτικοί δεν αρκούν. Ούτε φθάνουν οι περιστασιακές θετικές πρωτοβουλίες. Χρειάζονται μηχανισμοί αυξημένης μέριμνας σε όλα τα επίπεδα και σε βάθος χρόνου. Π.χ. διαμεσολαβητικές και συμφιλιωτικές πρακτικές, παρέμβαση στην κρίση με τρόπο που να μην αποκλείει αλλά να εμπεριέχει τα μέλη της κοινότητας κ. ά. είναι αναγκαίο να ενταχθούν στην κουλτούρα και τις ρουτίνες της σχολικής ζωής. Γι’ αυτά χρειάζονται συγκεκριμένα πρωτόκολλα που εφαρμόζονται από εξειδικευμένους επαγγελματίες, καθώς και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών προκειμένου να υποδεχθούν και να στηρίξουν αυτόν τον τρόπο εργασίας», υποστηρίζουν η Πάρη Ζαγούρα και ο Γιάννης Πράνταλος.
Η εγκληματικότητα στην Ελλάδα
Σύμφωνα με πρόσφατα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας (2022) και με δεδομένο ότι περίπου το 10% του πληθυσμού είναι αλλοδαποί, συνολικά συνελήφθησαν 57.333 ημεδαποί και 54.212 αλλοδαποί, βλέπουμε ότι η εγκληματικότα στους αλλοδαπούς έχει αυξηθεί ανησυχητικά σε σύγκριση με τους ημεδαπούς.
Δεν θέλω να μου βάλουν την ταμπέλα του ρατσιστή ή ομοφοβικού ή ότι άλλο σύμφωνα με την …μόδα της εποχής. Η αλήθεια είναι ότι η εγκληματικότητα έχει αυξηθεί σε επικίνδυνα επίπεδα, άσχετα αν προέρχεται από ημεδαπούς ή αλλοδαπούς, με τελευταίο δείγμα εγκληματικής βίας την απόπειρα ληστείας και τραυματισμό με μαχαίρι του ηλικιωμένου, με αποτέλεσμα να νοσηλεύεται στην εντατική.
Ενδιαφέρον έχει ο πίνακας της στατιστικής υπηρεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας για τα Ιόνια Νησιά για το χρονικό διάστημα μέχρι το 2019, όπου βλέπουμε μερική αύξηση της εγκληματικότητας σε σχέση με το 2018.
Όλοι και όλα τα κανάλια μιλούν για την εγκληματικότητα που ταλανίζει τα τελευταία χρόνια την κοινωνία με ανησυχητικά αυξητικές τάσεις.
Όλοι και όλες ευχόμαστε Καλή Χρονιά, παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις των ειδικών, μήπως όμως θα πρέπει να αρχίσουμε να ανησυχούμε;
Εν πάση περιπτώσει, ας είμαστε αισιόδοξοι για μια νέα ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ, με μείωση – αν όχι εξάλειψη – της εγκληματικότητας…
Λιβέριος Πετρίδης